Kliknij tutaj --> 🌥️ jak zarejestrować psa w stowarzyszeniu

Czy mogę zarejestrować hodowlę jeśli nie mam psa? Niestety nie. Aby zarejestrować przydomek hodowlany w Federacji wymagane jest posiadanie przynajmniej jednej suki hodowlanej – czyli takiej, która posiada uprawnienia hodowlane nadane lub nostryfikowane przez Federację. Jak zarejestrować psa jako zwierzę wspierające emocjonalnie na Florydzie Poznaj Baha Men Zespół Baha Men, założony w latach 1980., był znany ze swojego energetycznego i zaraźliwego karaibskiego brzmienia. Czy muszę zarejestrować szczeniaka u weterynarza? Musisz zarejestrować szczeniaka u weterynarza, abyś mógł zabrać go na kontrolę stanu zdrowia i potrzebne szczepienia. Rozsądnie jest zarejestrować ich w przychodni jak najwcześniej, na wypadek, gdyby potrzebowali pomocy weterynaryjnej w nagłych wypadkach. 3. Badanie fizykalne: jak wykryć nieprawidłowości w jądrach u psa. Para detectar anomalías testiculares u swojego psa, es necesario realizar un examen físico minucioso. A continuación, se presentan los pasos a seguir: 1. Sprawdź wzrokowo jądra: Poświęć trochę czasu na obserwację i wizualne zbadanie jąder swojego psa. Jak podał serwis aukcyjny, szczenięta z mniej popularnych ras mogą nadal zarabiać uczciwą sumę, w tym od 10,000 XNUMX do XNUMX XNUMX USD za pudla-zabawkę. Jak drogie jest wystawienie psa? Canalizo powiedział, że na psa o jakości wystawowej z pewnym treningiem możesz wydać od 5,000 do 8,000 dolarów z góry. Site De Rencontre Gratuit La Rochelle. Osoba chcąca kupić psa rasowego natrafia nieraz na ogromny problem. Z jednej strony płacenie kilku tysięcy za rasowego szczeniaka może wydawać się grubą przesadą, kiedy można kupić go za 500 zł. Z drugiej strony podobno tylko psy z ZKwP i FCI są tymi prawdziwie rasowymi… Ale to właśnie one są takie drogie! Czemu niby droższy pies to lepszy pies, skoro to dalej ta sama rasa? I czemu hodowle FCI są uważane za lepsze od innych? Czym jest FCI? FCI, czyli Fédération Cynologique Internationale, to międzynarodowa organizacja kynologiczna mająca swą siedzibę w Belgii. Należy do niej 99 organizacji krajowych – po jednej z każdego z 99 krajów członkowskich lub partnerskich. Jest to więc największa międzynarodowa organizacja kynologiczna. Zajmuje się ona opracowywaniem wzorców ras psów, regulaminów hodowlanych, wystawowych i szkoleniowych, a także nadzorowaniem psich wystaw i zawodów. Dzięki tej nadrzędnej organizacji wszystkie kraje i hodowle mogą wymieniać się informacjami o psach i rodowodach poszczególnych zwierząt, dbając nie tylko o odpowiedni wygląd psów rasowych, ale także o ich zdrowie, eliminując z populacji poważne choroby genetyczne. Organizacja ta szkoli także sędziów kynologicznych, którzy na wystawach psów decydują, który z rasowych czworonogów nadaje się do dalszej hodowli. Do uczestnictwa w nadzorowanych przez FCI wystawach dopuszczane są tylko psy posiadające rodowód z hodowli tej organizacji. Tylko dzięki niemu sędzia nie ma żadnych wątpliwości, czy psiak jest rasowy, czy jest to tylko odpowiednio wyglądający kundelek. Wiadomo też dokładnie, jakiego pochodzenia jest dany psiak, jakie geny ze sobą niesie i jakie jest prawdopodobieństwo wystąpienia u jego potomstwa różnych wad. Międzynarodowa baza rodowodów FCI pozwala hodowcom na łączenie ze sobą psów nawet z najdalszych części świata. Bez ryzyka, że jeden pies jest mieszańcem lub że ich potomstwo okaże się poważnie chore. Kupując psa z hodowli FCI mamy więc pewność, że kupujemy psa czystej rasy. Możemy go prezentować zarówno na wystawach w Polsce, jak i międzynarodowych, i to niemal w każdym innym kraju. FCI dokłada również starań, by psy w hodowlach organizacji członkowskich utrzymywane były w dobrych warunkach, by były zadbane, odpowiednio żywione i leczone. Dba także o edukację i poszerzanie wiedzy dotyczącej psów i ich zdrowia. Zarówno FCI, jak i jej członkowie, mają status organizacji non-profit. Inne organizacje podobne do FCI Nie wszystkie kraje zdecydowały się dołączyć do FCI. Są to między innymi Stany Zjednoczone i Wielka Brytania. Posiadają one własne organizacje kynologiczne, które rządzą się trochę innymi zasadami. Na terenie USA działa American Kennel Club (AKC), natomiast w Wielkiej Brytanii istnieje Kennel Club in the United Kingdom (KC). Obydwie te organizacje działają jednak w porozumieniu z FCI, z którym wzajemnie honorują wystawione rodowody. Oprócz tych organizacji istnieją także inne związki, które jednak nie funkcjonują na taką skalę, a ich członkowie nie podlegają tak ścisłym jest ZKwP? Zgodnie z zasadami FCI, tylko jedna organizacja kynologiczna z każdego kraju może być jej członkiem. W Polsce jest to Związek Kynologiczny w Polsce (ZKwP). Wszystkie hodowle należące do tej organizacji stają się także automatycznie członkami FCI. Oznacza to, że zakup psa z polskiej hodowli ZKwP będzie dokładnie tym samym, co zakup psa z FCI. ZKwP jest największą organizacją kynologiczną w naszym kraju. Posiada 47 oddziałów terenowych i sprawuje nadzór nad należącymi do niego hodowlami. Zajmuje się przeglądem nowo narodzonych miotów psów, wydawaniem metryk i rodowodów, organizacją wystaw i szkoleń, a także promowaniem dobrostanu psów. Zarejestrowane w ZKwP hodowle muszą spełniać odpowiednie standardy i badać psy pod kątem najczęstszych chorób występujących w rasie. Przed dopuszczeniem do rozrodu psy muszą zdobyć uprawnienia hodowlane poprzez uczestnictwo w wyznaczonej ilości wystaw i zdobycie odpowiedniej oceny u sędziego FCI. Na tych wydarzeniach oceniany jest nie tylko wygląd psa, ale także jego zachowanie – agresywne psy są dyskwalifikowane i nie otrzymują oceny. Związek Kynologiczny w Polsce dba także o zdrowie suk hodowlanych. Każda suka posiadająca uprawnienia hodowlane może rodzić szczenięta maksymalnie raz w roku. Po skończeniu ósmego roku życia przechodzi na emeryturę, a jej dalsze rozmnażanie staje się zabronione. Dzięki temu wszystkiemu, kupując szczeniaka z hodowli ZKwP wiemy, że jego rodzice byli zdrowymi, stabilnymi psychicznie i prawidłowo zbudowanymi przedstawicielami swojej rasy. Rodowód tego psiaka uznawany będzie na międzynarodowych wystawach, a my będziemy mieli pewność co do jego pochodzenia. Co z hodowlami, które nie należą do ZKwP? Zgodnie z Ustawą o ochronie zwierząt, rozmnażanie psów w celach handlowych dopuszczalne jest tylko w hodowlach zarejestrowanych w ogólnokrajowych organizacjach społecznych, których statutowym celem jest działalność związana z hodowlą rasowych psów. Inaczej mówiąc – sprzedawanie szczeniąt przez osoby niezarejestrowane w żadnym stowarzyszeniu jest nielegalne. Od czasu wprowadzenia tego przepisu w styczniu 2012 roku, w Polsce powstały dziesiątki organizacji, których głównym zadaniem stało się umożliwienie osobom rozmnażającym psy legalną sprzedaż szczeniąt. Do założenia stowarzyszenia zajmującego się hodowlą psów wystarczą trzy osoby, regulamin i rejestracja u starosty. Osoby zakładające takie stowarzyszenie nie muszą posiadać żadnej wiedzy na temat psów, ich hodowli, genetyki czy zdrowia. Członkowie takiej organizacji sami ustalają zasady, na jakich będą funkcjonować, a ich hodowle nie podlegają żadnym zewnętrznym regulacjom. Często działalność tych stowarzyszeń określana jest jako „amatorska” lub „hobbystyczna”, a psy używane do hodowli nie muszą posiadać żadnych uprawnień, badań genetycznych, ocen wykwalifikowanych sędziów czy sprawdzonej, stabilnej psychiki. Większość takich organizacji nie wyznacza limitów miotów, jakie dana suka może wydać na świat. Często więc psy w hodowlach należących do tych stowarzyszeń eksploatowane są bez żadnych ograniczeń, również wiekowych. Przychodzące na świat szczenięta nie przechodzą obowiązkowych w ZKwP przeglądów. Nie sprawdza się też, w jakich warunkach trzymane są psy. Rodowody wydawane przez takie organizacje nie są w żaden sposób weryfikowane. W części stowarzyszeń pochodzenie psów używanych w hodowli w ogóle nie jest znane – nie wiadomo więc, czy są to prawdziwie rasowe psy, czy tylko odpowiednio wyglądające kundelki. Wystawiane rodowody są nieraz niepełne… A do tego nieuznawane przez żadną międzynarodową organizację. Z punktu widzenia FCI, pies urodzony w Polsce w hodowli zarejestrowanej w innym stowarzyszeniu niż ZKwP, jest po prostu kundelkiem. Nie może też brać udziału w międzynarodowych warto kupować szczeniaki spoza hodowli ZKwP i FCI? Kupując szczeniaka z hodowli niezrzeszonej w ZKwP, nie mamy pewności ani co do jego pochodzenia, ani chorób genetycznych, jakie mogą się w jego życiu ujawnić. Nie wiemy również, czy jego rodzice byli rasowymi psami i czy wśród nich nie było przypadkiem zwierzaka o nieznanym pochodzeniu. A nie po to przecież kupuje się rasowego psa, by nie wiedzieć, czy na pewno jest rasowy! Kupując rasowego psa, chcielibyśmy także mieć pewność, że będzie on zdrowy i stabilny psychicznie. Często przecież wybieramy psa danej rasy ze względu na konkretne cechy charakteru i pod kątem bezpieczeństwa naszych dzieci! Chcielibyśmy także, by nasz pies był odchowany w domowym cieple, a nie w brudnej stodole. Ładnie wyglądającego, psiego „kota w worku” możemy przecież przygarnąć za darmo w schronisku! Czy każda hodowla ZKwP i FCI jest idealna? Przynależność hodowli do ZKwP czy FCI nie daje gwarancji, że pochodzące z niej psy żyją w dobrych warunkach i są zdrowe, choć powinny takie być. Jednak organizacje te jako nieliczne naprawdę przeprowadzają wizytacje w miejscach hodowli i wymagają od hodowców wykonywania badań dotyczących wybranych chorób. Przy wyborze hodowli, z której będziemy chcieli kupić psa, zawsze musimy zachować ostrożność i wszystko dokładnie sprawdzić!Podziel się tym artykułem:Aleksandra ProchockaSpecjalista do spraw żywienia psów, zoopsycholog, wolontariusz w Schronisku na Paluchu. Absolwentka studiów magisterskich na Wydziale Nauk o Zwierzętach, SGGW. Test Psa Terapeutycznego Test TDI( Therapy Dog International ) Ustalony według zasad programu AKC – Canin Good Citizen – Amerykańskiego Związku Kynologicznego – Pies Dobrym Mieszkańcem Próba 1: Akceptowanie życzliwej osoby obcej. Test pokazuje, że pies pozwala życzliwej acz obcej osobie zbliżyć się i rozmawiać z przewodnikiem w naturalnych, codziennych sytuacjach. Oceniający (sędzia) i przewodnik psa podają sobie dłonie i wymieniają uprzejmości. Pies nie może pokazywać po sobie oznak nieśmiałości, nie może zmienić pozycji ani próbować podejść do sędziego. Pies powinien być oceniany w otoczeniu wyposażenia medycznego ( takiego jak: wózki inwalidzkie, kule, laski, chodziki i inny, z którym można się zetknąć na co dzień) by ocenić reakcje psa na popularny sprzęt medyczny. Na polecenie sędziego ta część ćwiczenia może być powtórzona w testach: 2, 3, 5 i 9. Próba 2: grzeczne siedzenie podczas pieszczot. Test pokazuje czy pies pozwala aby obca osoba przyjaźnie nastawiona do psa mogła go dotykać w sytuacji, gdy ten znajduje się poza domem ze swoim opiekunem. Pies siedzi obok opiekuna, sędzia podchodzi do psa, dotyka głowy psa i całego ciała. Pies powinien spokojnie akceptować głaskanie. Nie może okazywać strachu ani zniecierpliwienia. Próba 3: wystawianie się i pielęgnacja. Ten praktyczny test demonstruje akceptacje psa na zabiegi pielęgnacyjne oraz oglądanie psa i to czy pies pozwoli na ich wykonywanie obcemu, takiemu jak weterynarz, fryzjer czy znajomy przewodnika. Demonstruje również troskę i poczucie odpowiedzialności przewodnika. Sędzia ogląda psa, czesze go grzebieniem i szczotką, delikatnie ogląda uszy i obie przednie łapy. Próba 4: wyjście na zewnątrz. ( spacerowanie na luźnej smyczy). Test pokazuje czy przewodnik ma kontrolę nad psem. Pies może iść po dowolnej stronie przewodnika, zależnie od preferencji przewodnika. Trzeba zrobić skręt w lewo, w prawo i zwrot pod kątem 180 stopni, w trakcie marszu zatrzymać się jeden raz i na koniec marszu również zatrzymać się. Pies nie musi iść idealnie przy nodze i nie musi siadać, gdy przewodnik się zatrzyma. Próba 5: spacerowanie w tłumie. Test pokazuje, ze pies potrafi poruszać się w tłoku, wśród pieszych i być pod kontrolą przewodnika. Przewodnik z psem chodzą i mijają kilka osób (minimum 3). Pies ma prawo wykazać zainteresowanie, ale nie może pokazywać zbytniego entuzjazmu, nieśmiałości czy nieprzyjaźni. Przewodnik może mówić do psa by ten czuł się bardziej odważny, albo nagradzać psa podczas ćwiczenia. Pies nie może iść na napiętej smyczy. Próba 6: siadanie i warowanie na komendę/pozostawianie na miejscu. Test pokazuje, że pies przeszedł szkolenie, reaguje na polecenia przewodnika, na komendę siedzi, waruje i zatrzymuje się (siad lub waruj – w zależności od preferencji przewodnika). Przewodnik musi dać psu czas na wykonanie polecenia i może powtórzyć komendę „waruj” lub „siad”. Przewodnik może zostać poproszony przez sędziego do oddalenia się od psa na odległość 6 metrów. Pies musi pozostać na miejscu, ale może zmienić pozycje. Próba 7: przychodzenie na zawołanie. Test pokazuje, że pies potrafi przychodzić do przewodnika, gdy ten go woła. Przewodnik odchodzi 3 m od psa., Odwraca się do psa twarzą i woła go. Przewodnik może stosować zachęty by zmobilizować psa do wykonania polecenia. Do pozostawienia psa w oddaleniu może użyć jednej z komend „ zostań” lub „ czekaj”, albo po prostu odejść od psa bez dawania psu instrukcji, gdy sędzia w tym czasie delikatnie psa rozprasza (np. pieszczotami). Próba 8: reagowanie na inne psy. Test pokazuje, że pies potrafi spokojnie zachować się pomiędzy innymi psami. 2 przewodników z psami zbliżają się do siebie z naprzeciwka z odległości 10 metrów, zatrzymują się, ściskają dłonie i wymieniają uprzejmości, po czym odchodzą na 5 metrów. Psy nie mogą wykazać nic poza zwykłym wzajemnym zainteresowaniem. Próba 9: Reakcja psa na zakłócenia jego spokoju. Test pokazuj, że pies potrafi zawsze zachować się śmiało, gdy spotka się z sytuacjami, w których zakłócony zostaje jego spokój, takimi jak upadająca duża książka, biegnący z naprzeciwka człowiek. Pies może pokazywać zwykłe zainteresowanie, ale nie może panikować, próbować ucieczki, reagować agresywnie albo szczekać. Próba 10: Akceptowanie chwilowej nieobecności przewodnika. Test pokazuj, że można psa zostawić z osobą, której się ufa, jeśli zachodzi taka potrzeba, pies zaakceptuje to i będzie zachowywał się grzecznie. Sędzia może psa zachęcić mówiąc coś takiego jak „ czy mogę obejrzeć twojego psa?” I bierze smycz. Przewodnik znika z oczu psa na 3 minuty. Pies nie musi pozostać w tej samej pozycji, ale nie może szczekać, wyć ani pokazywać nic mocniejszego poza zwykłym poruszeniem albo niepokojem. Próba 11:powiedz cześć. Sędziowie certyfikujący wg regulaminu TDI sprawdzają predyspozycje każdego psa do odwiedzania osób i tego czy pies jest gotowy zawsze akceptować pieszczoty (np. małe psy mogą być sadzane na kolanach, średnie i duże mogą siedzieć obok krzesła albo stać blisko pacjenta by można je było łatwo dosięgnąć). Próba 12 : ZOSTAW TO: przewodnik z psem na luźnej smyczy przechodzą obok leżącego na ziemi jedzenia (1 m od psa) i na komendę pies musi zignorować jedzenia. (Proszę zapamiętać: TDI nie akceptuje częstowania psów jedzeniem podczas wizyt psów terapeutycznych). Próba 13 : AKLIMATYZACJA Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ: test demonstruje pewność siebie psa, gdy zetknie się on z ludźmi idącymi niepewnym krokiem, szurającymi nogami, ciężko oddychającymi, kaszlającymi, charczącymi lub innymi zjawiskami mogącymi wystąpić na co dzień. Testowane psy mogą być w obrożach parcianych lub w szorkach. Treningowe obroże, treningowe szorki, kolczatki czy inny sprzęt korygujący w sposób mechaniczny zachowanie psa są zabronione podczas wykonywania testów czy wizyt terapeutycznych. Dodatkowym wymogiem do uzyskania Cetryfikatu Psa Terapeutycznego jest : – napisania konspektu zajęć z psem dla dzieci i przeprowadzenie jego w obecności osoby uprawionej do prowadzenia zajęć. Potwierdzeniem przeprowadzonych zajęć jest Karta Ewaluacyjna uzupełniona przez osoby obserwujące zajęcia . Punktacja : Za każdy z 13 punktów można uzyskać po 10 pkt 13x 10 130 pkt Współpraca z przewodnikiem 15 pkt 15 pkt Konspekt (konieczny ) 15 pkt 15 pkt Razem : ——————— 160 pkt Test uważa się za zaliczony po uzyskaniu minimum 100 pkt Zasady ogólne egzaminowania psów w ST Do egzaminu mogą podchodzić tylko psy, których właściciele są członkami Stowarzyszenia Terranova. Pies przystępujący do egzaminu musi mieć ukończone 6 miesięcy. Komisja Kwalifikacyjna : Komisja składa się z trzech osób, będących członkami Stowarzyszenia Terranova – instruktora dogoterapii ( posiadającego świadectwo ukończenia Kursu Kwalifikacyjnego w kierunku Dogoterapii, zatwierdzonego przez Ministerstwo Edukacji). – Członka Zarządu Stowarzyszenia Terranova, bądź osobę wyznaczoną przez Zarząd nie będącą jego członkiem. – Członka Stowarzyszenia Terranova. Decyzję o nadaniu certyfikatu podejmuje instruktor dogoterapii będący przewodniczącym komisji. W skład komisji kwalifikacyjnej nie może wchodzić przewodnik, ani właściciel psa testowanego. Wyniki testu są wpisywane do Karty Egzaminacyjnej, którą później podpisuje Przewodniczący Komisji. Po przeprowadzonym egzaminie komisja sporządza protokół, który następnie przekazuje do Zarządu Stowarzyszenia Terranova. Certyfikat otrzymują psy po dostarczeniu przez przewodnika konspektu z zajęć i karty ewaluacyjnej z oceną prowadzonych zajęć. Czas między pozytywnym zaliczeniem testów a przesłaniem konspektu nie może być dłuższy niż 6 miesięcy. 4. Przed przystąpieniem do egzaminu właściciel psa ma obowiązek dostarczyć świadectwo zdrowia psa oraz potwierdzenie zawarcia ubezpieczenia OC. 5. Przed przystąpieniem do egzaminu właściciel psa ma obowiązek wnieść opłatę egzaminacyjną. Dodatkowe uwagi dotyczące oceny psów : – Psy podlegają ocenie w trakcie całego trwania egzaminu, również między poszczególnymi testami. Niedopuszczalne jest używanie przemocy przez przewodnika wobec psa. Przewodnikowi zostaje zwrócona uwaga, a po powtórzeniu takiego zachowania zostaje odsunięty od egzaminu. – Wszelkie przejawy agresji, wyraźnej dominacji psów powodują dyskwalifikację psa. – Przewodnik może w trakcie ćwiczenia powtórzyć polecenie trzykrotnie. A w czasie gdy pies je wykonuje potwierdzić prawidłowość wykonania. Wskazany jest dobry kontakt przewodnika z psem. Dodatkowe powtarzanie komend ( powyżej 3) wiąże się z odejmowaniem punktów- 3 . Dodatkowe punkty karne : – szczekanie podczas wykonywania zadań – 3 punkty za każde zadanie – chwytanie za rękę przewodnika lub osoby testującej – 3 punkty za każde zadanie. Po zaliczeniu przez psa wszystkich zadań, komisja egzaminacyjna dokonuje oceny ogólnej testowanego psa ze zwróceniem uwagi na kierunek jego użytkowości ( praca o charakterze edukacyjno- profilaktycznym z dziećmi w wieku przedszkolnym, praca o charakterze edukacyjno- profilaktycznym z dziećmi w wieku szkolnym, praca terapeutyczna). Komisja wpisuje do karty egzaminacyjnej wyniki testu i ocenę psa. Przewodnik potwierdza podpisem zapoznanie się z oceną i zaleceniami komisji dotyczącej póżniejszej pracy psa. Osoby chcące założyć stowarzyszenie mogą wybrać jedną z dwóch jego form – zwykłą oraz rejestrowaną. Zanim jednak złożymy odpowiednie wnioski, warto dowiedzieć się czym w ogóle jest stowarzyszenie i kto je może założyć. Czym jest stowarzyszenie?Stowarzyszenie to grupa osób, które mają wspólne zainteresowanie bądź chcą wspólnie realizować określony cel. To, co charakteryzuje stowarzyszenie to:1) dobrowolność – przez co należy rozumieć zarówno swobodę zakładania, jak i przystępowania i występowania ze stowarzyszenia;2) samorządność – czyli samodzielność w określaniu celów, programu działania i struktur organizacyjnych, a także niezależność wobec innych podmiotów;3) trwałość – istnienie stowarzyszenia jest niezależne od jego składu (poza koniecznością, by stowarzyszenie tworzyło przynajmniej 15 osób w stowarzyszeniu zarejestrowanym lub 3 członków w stowarzyszeniu zwykłym);4) działanie w celach niezarobkowych – celem stowarzyszenia nie są korzyści materialne dla jej może być członkiem stowarzyszenia?Ten, kto chce założyć stowarzyszenie, musi najpierw upewnić się, czy jest osobą, która spełnia wszelkie ustawowe wymagania. Zobacz również: Jak założyć UKS?Prawo tworzenia stowarzyszenia przysługuje obywatelom polskim, którzy mają pełną zdolność do czynności prawnych i niepozbawiony praw pewnymi warunkami członkiem stowarzyszenia może być również osoba małoletnia:1) w wieku od 16 do 18 lat o ograniczonej zdolności do czynności prawnych: mogą należeć do stowarzyszenia, jeżeli w jego zarządzie większość stanowią osoby o pełnej zdolności do czynności prawnych;2) poniżej 16. roku życia: tylko za zgodą przedstawicieli ustawowych, bez prawa udziału w głosowaniu na walnych zebraniach oraz bez czynnego i biernego prawa wyborczego do władz stowarzyszenia (chyba, że stowarzyszenie zrzesza tylko osoby małoletnie).Procedura założenia stowarzyszeniaPierwszą rzeczą, jaką należy uczynić jest podjęcie decyzji, czy chcemy założyć stowarzyszenie zwykłe, czy też pokrótce wskazać różnice między tymi dwoma rodzajami stowarzyszeń, można powiedzieć, że:1) do założenia stowarzyszenia zwykłego wystarczy 3 członków, nie ma ono osobowości prawnej, wiąże się z mniejszymi formalności;2) stowarzyszenie rejestrowane, jak sama nazwa wskazuje, musi zostać zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym, minimalna liczba członków: 15, rejestracja w KRS daje wiele uprawnień, nadaje stowarzyszeniu osobowość prawną, jest organizacją pozarządową, może korzystać z różnych źródeł założyć stowarzyszenie zwykłe, należy w pierwszej kolejności określić jej nazwę, cel, siedzibę oraz regulamin. Następnie zgłaszają utworzenie stowarzyszenia we właściwym urzędzie (na ogół – wydział spraw obywatelskich w starostwie powiatowym). Oprócz wniosku o wpisanie stowarzyszenia do ewidencji, najczęściej trzeba złożyć także regulamin jego działalności i listę rejestrowe, tak jak zostało to wcześniej wskazane, dla swojego istnienia wymaga wpisu do KRS. Procedurę utworzenia tego stowarzyszenia można przedstawić w następujących punktach:1) sporządzenie projektu statutu;2) organizacja zebrania założycielskiego, na którym powołuje się stowarzyszenie i przyjmuje statut;3) przygotowanie dokumentów potrzebnych do rejestracji oraz złożenie ich do również serwis: Sprawy urzędoweCo składamy w KRS? Po pierwsze wniosek na odpowiednim formularzu (ten podstawowy, który służy do zgłoszenia stowarzyszenia, to formularz KRS-W20). Ponadto, należy przedstawić inne dokumenty i załączniki:1) statut stowarzyszenia;2) protokół z zebrania założycielskiego;3) lista członków założycieli;4) podjęte przez członków stowarzyszenia uchwały. Osoby chcące kupić rasowego czworonoga często mają dylemat, z którego miejsca je wziąć. Obecnie można spotkać mnóstwo ogłoszeń oferujących psy za kilka tysięcy, jak również takie gdzie to samo zwierzę wystawiane jest za kilka setek. Dlaczego więc istnieją takie dysproporcje w cenie? Wszystko zależy od organizacji, do której dana hodowla należy – FCI, ZKwP lub jakiegoś stowarzyszenia. CO TO JEST FCI? FCI jest to skrót od Fédération Cynologique Internationale i w ten sposób nazywa się międzynarodowa organizacja kynologiczna, której główna siedziba mieści się w Belgii. skład jej wchodzi ok. 99 organizacji krajowych (po jednym stowarzyszeniu na kraj). Taki stan rzeczy sprawia, że jest to największe międzynarodowe zrzeszenie kynologiczne. W miejscu takim jak to opracowuje się standardy ras psów, tworzone są regulaminy obwiązujące w hodowlach, na wystawach czy szkoleniach. FCI również nadzoruje wszelkie psie wystawy czy zawody. Dodatkowo dzięki działaniom tego typu organizacji wszystkie kraje, jak i hodowle mają możliwość do wymiany informacji związanymi z czworonogami, ich rodowodami. Umożliwia to troskę o odpowiedni eksterier zwierząt ale również o ich zdrowie. Tym samym eliminując znane i poważne choroby o podłożu genetycznym. FCI odpowiedzialna jest także za odpowiednie szkolenia sędziów kynologicznych, których główną rolą jest podejmowanie ważnych decyzji podczas wystaw. Zazwyczaj oznacza to przesądzanie, który osobnik nadaje się do dalszej hodowli. Zwierzęta biorące udział w wystawach nadzorowanych przez tą organizację, posiadają rodowód przez nią wydany. Takie rozwiązanie pozwala mieć pewność, że dany osobnik jest rasowy lub czy to tylko kundel w typie rasy. Co więcej, dzięki tejże praktyce sędzia doskonale zna pochodzenie czworonoga oraz ma on pewność, że pies jest zdrowy (czyli nie posiada wad genetycznych ani nie występuje u nich prawdopodobieństwo pojawienia się tych chorób). FCI posiada w swej strukturze – międzynarodową bazę rodowodów. Dzięki temu każdy z hodowców może wybrać osobnika do łączenia, niezależnie od miejsca jego przebywania oraz zapewnia go w tym, że nie jest on mieszańcem lub, że przyszły miot będzie całkowicie zdrowy. Osoba nabywająca psa z hodowli należącej do FCI zyskuje 100% pewność, że czworonóg jest czystej krwi. Będąc opiekunem takiego psa można go wystawiać na terenie Polski, jak również na arenach międzynarodowych. Organizacja ta dba również o to, aby hodowle zapewniały zwierzętom odpowiednie warunki do życia, aby dbano o nie. Co więcej, FCI dokłada również starań, by czworonogi były żywione oraz leczone w należyty sposób. Dodatkowym jej zadaniem jest edukowanie ludzi i rozszerzanie ich wiedzy na temat psiego życia, żywienia czy zdrowia. Międzynarodowa Organizacja Kynologiczna oraz jej członkowie działają w sposób non – profit. ZKwP – CZYM JEST I GDZIE ONO DZIAŁA? Znając zasady funkcjonowania FCI – jedna organizacja z każdego kraju może być jej członkiem – to na terenie Polski właśnie ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce) należy do owej organizacji. Oczywiście każda hodowla będąca częścią tego związku automatycznie staje się członkiem FCI. Dlatego też kupno zwierzęcia z hodowli należącej do ZKwP oznacza zakup zwierzęcia z Międzynarodowej Organizacji Kynologicznej. W Polsce związek ten jest największy, posiada on 47 oddziałów terenowych, które pilnie nadzorują hodowle będące jej członkami. Związek ten dokonuje przeglądów nowo narodzonych szczeniąt, wydaje on metrykę oraz rodowody, organizuje wystawy jak również i szkolenia. Co więcej ZKwP zajmuje się silnym promowaniem dobrostanu psów. Hodowle będące częścią tego związku są zarejestrowane, co zobowiązuje je do stwarzaniu odpowiednich warunków i standardów psom. Także narzuca się im obowiązkowe badania pod kątem popularnych chorób genetycznych występujących w obrębie danej rasy. Zanim dane miejsce zacznie rozmnażać i krzyżować swe psy, musi zdobyć wszelkie wymagające uprawnienia hodowlane. Jednym z warunków jaki należy spełnić, aby uzyskać owy przywilej to uczestnictwo w licznych wystawach oraz uzyskanie odpowiedniej punktacji u sędziego należącego do FCI. Trzeba wiedzieć, że w takich miejscach oceniany jest nie tylko eksterier ale także zachowanie zwierząt – osobniki agresywne nie uzyskują wymaganych punktów, wręcz są dyskwalifikowane. ZKwP sprawuje pieczę nad sukami hodowlanymi. Dba on o wszystkie suki biorące udział w rozrodzie. Zakazuje on więcej niż jedną ciążę w roku, a w okolicach 8 roku życia suka udaje się na psią emeryturę. Rozród jej powyżej 8 roku życia jest surowo zabroniony. Takie działanie pozwala mieć pewność, że rodzice nabytego szczenięcia byli osobnikami zdrowymi pod kątem fizycznym jak i psychicznym. Dlatego właśnie rodowód psa z certyfikatem tego związku, a tym samym FCI, będzie akceptowany na międzynarodowych wystawach, a sam właściciel uzyska pewność związaną z pochodzeniem zwierzęcia. HODOWLE NIE BĘDĄCE CZŁONKAMI ZKwP. Utworzona ustawa zakazuje dopuszczanie do rozrodu w celach handlowych osobników niezarejestrowanych w ogólnokrajowych organizacjach. Dlatego hodowle nie będące członkami żadnego stowarzyszenia nie mogą działać w ten sposób na legalnym poziomie. Po wprowadzeniu takiego przepisu na obszarze Polski pojawiły się liczne związki, które umożliwiają rozród psów oraz legalną sprzedaż młodych. Okazuje się, że aby stworzyć stowarzyszenie działające jako hodowla psów potrzebne są 3 osoby, regulamin, jak również rejestracja podmiotu u starosty. Niestety w tej sytuacji nie jest wymagana wiedza na temat rasy, jej hodowli, genetyki czy chociażby stanu zdrowia czworonogów. Członkowie takiego miejsca mogą sami sobie ustalać zasady obowiązujące w danym stowarzyszeniu. Co więcej nie podlegają one żadnym zewnętrznym regulacjom. Dlatego bardzo często określano je mianem „amatorskich” albo „hobbistycznych”. Niestety w takim miejscu psy nie muszą posiadać żadnych uprawnień, badań pod kątem chorób genetycznych, ocen uzyskanych od doświadczonych sędziów, czy chociażby nie będą sprawdzone w związku z ich psychiką. Dodatkowo nie istnieją w takich miejscach limity miotów, co często oznacza, że suka bywa nadmiernie wykorzystywana w celu pozyskania szczeniąt. Także nowo narodzone psy nie są objęte żadnymi wymaganiami, bo członkowie takich stowarzyszeń nie muszą robić im przeglądów. W takich miejscach nie są sprawdzane warunki stworzone zwierzętom. Także rodowód jaki można uzyskać w tego typu organizacji nie jest w żaden sposób sprawdzany i weryfikowany. Nabywając czworonoga ze stowarzyszenia nie należącego do ZKwP nie uzyskuje się pewności, informacji na temat pochodzenia psów biorących udział w rozrodzie. Dlatego też przyszły opiekun nie ma pewności co do czystości krwi takiego zwierzęcia. A CO Z INNYMI KRAJAMI? Okazuje się, że niektóre państwa zrezygnowały z bycia częścią FCI. Do nie zrzeszonych miejsc należą Stany Zjednoczone oraz Wielka Brytania. Dlatego też utworzyły one swoje własne organizacje kynologiczne, które różnią się zasadami w nich panującymi. Na obszarze USA powstał American Kennel Club (AKC), z kolei na Wyspach Brytyjskich działa Kennel Club in the United Kingdom (KC). Jednakże należy być świadomym, że organizacje funkcjonują w porozumieniu z FCI. SZCZENIĘTA POCHODZĄCE SPOZA HODOWLI ZKwP I FCI. Decydując się na zakup psa z miejsca nie należącego do Polskiego Związku Kynologicznego nie można uzyskać pewności, że owe zwierzę jest pozbawione chorób genetycznych oraz nieznane jest jego pochodzenie. Trudno także uzyskać informacje na temat rodziców danego czworonoga, zwłaszcza czy byli oni czystej krwi psami. Decydując się na rasowe zwierzę należy mieć pewność, że ono takie właśnie jest. Pies rasowy to nie tylko czworonóg o konkretnym wyglądzie, ale głównie są to również odpowiednie cechy charakteru oraz jego usposobienie. Jednakże należy pamiętać, że członkostwo w ZKwP czy FCI nie daje nikomu gwarancji, że zwierzęta pochodzące z danej hodowli są utrzymywane w dobrych dla nich warunkach. Dlatego kupując psa wybranej rasy trzeba mieć oczy szeroko otwarte i należy zachować ostrożność. Również polecane jest sprawdzenie hodowli pod wieloma kątami, aby mieć pewność, że dane zwierzę jest zdrowe i stabilne psychiczne. Zapisz się na newsletter! Na samym początku drogi z hodowlą należy udać się do jednego z oddziałów Związku Kynologicznego w Polsce i zostać jego członkiem. Kto i w jaki sposób może nim zostać stanowi regulamin ZKwP (rozdział III §9 ). Aby zostać członkiem zwyczajnym należy złożyć w oddziale stosowną deklaracje oraz uiścić składkę członkowską. Będąc członkiem Związku Kynologicznego w Polsce kolejnym etapem do rejestracji hodowli jest złożenie wniosku z prośbą o nadanie przydomka hodowlanego oraz uiszczenie opłaty w wysokości 120 zł. Nazwę hodowli podajemy w pięciu wariantach. Warto zwrócić uwagę, że w wypadku, gdyby pierwszy był zajęty przyznany zostanie przydomek kolejny z listy. Zobacz Gryzak dla Psa FarmFood Następnym krokiem jest rejestracja suki. Musi być ona zarejestrowana w Związku Kynologicznym oraz wpisana do Polskiej Księgi Rodowodowej. Jest to istotne, aby urodzone przez nią szczenięta były rodowodowe. Ponadto taka suka powinna mieć ukończone 15 miesięcy. Nie dotyczy to ras wymienionych w regulaminie § 10 pkt 2. Dodatkowo ma obowiązek otrzymania na wystawie klubowej bądź międzynarodowej od co najmniej dwóch sędziów oceny przynajmniej bardzo dobrej. Pamiętaj, że sukę mającą certyfikat suki użytkowej, upoważniający do wystawy w tejże klasie, dopuszcza się do hodowli z ocenami dobrymi od co najmniej dwóch sędziów. Podobnie jak wyżej takie oceny powinny być uzyskane na co najmniej jednej wystawie międzynarodowej bądź klubowej. Dopełniając kwestii formalnych posiadając już przydomek hodowli pozostaje znalezienie reproduktora, następnie krycie i oczekiwanie na młode szczeniaki. Po narodzinach należy nadać im rodowodowe imiona. Zwykle pierwszy miot zaczyna się na literę „a” choć nie jest to regułą. Imiona wszystkich szczeniąt powinny zaczynać się na tę samą literę, a każdy kolejny miot zwyczajowo zaczyna się od kolejnej litery alfabetu. Czy hodowla psów się opłaca? Każdy kto myśli o hodowli psów przez pryzmat tylko i wyłącznie finansowy powinien się dobrze zastanowić. Pamiętajmy, że psy tak samo jak i ludzie czasem chorują, starzeją się. Niekiedy wymagają interwencja lekarza weterynarii. Powinny być one regularnie szczepione i odrobaczane. Należy zapewnić im zbilansowaną dietę i warunki do życia, a także dostateczną ilość ruchu i odpowiednią pielęgnacje. To tylko kilka aspektów, a każdy z nich wymaga nakładów finansowych, nie wspominając już o czasie i ogromie pracy jaki trzeba włożyć. Hodowla jak każde inne zajęcie może być dochodowa jednak nie chęć zysku powinna być główną przyczyną jej założenia, a pasja i miłość do psów. Jak sprawdzić hodowlę psów? Decydując się na konkretną rasę warto sprawdzić hodowcę oraz hodowlę, z której będziemy zabierać psiaka. Istotne jest, aby wybrać się do niej jeszcze przed wybraniem szczeniaka. Możemy wówczas zobaczyć warunki w jakich chowane są psy. Rozmowa z hodowcą również powinna nam dać do myślenia. Hodowca- pasjonat nie będzie mieć nic przeciwko wcześniejszym odwiedzinom. Najprostszym sposobem sprawdzenia hodowli jest wizyta w lokalnym oddziale Związku Kynologicznego w Polsce. Tu otrzymamy informacje czy hodowla jest zarejestrowana w Związku oraz czy spełnia warunki FCI (Federation Cynologique Internationale) czyli Międzynarodowej Federacji Kynologicznej. Można oczywiście uzyskać taką informacje telefonicznie lub mailowo. Dodatkowo hodowle można sprawdzić na oficjalnej stronie FCI. UWAGA! Każdy pies pochodzący z zarejestrowanej, legalnej hodowli posiada metrykę, która jest wydawana wraz ze szczeniakiem. Na tej podsawie nowy właściciel może wyrobić rodowód. Nie ma możliwości zakupu psa rasowego bez metryki, która jest podstawą do wydania rodowodu. Takowy wydawany jest nawet w wypadku psa, który posiada wady dyskwalifikujące go ze startu w zawodach. W tej sytuacji w rodowodzie dodawana jest wzmianka o wadzie. Podsumowując, rejestracja hodowli i hodowcy odbywa się w lokalnej siedzibie Związku Kynologicznym w Polsce i jest uregulowana regulaminem związku. Najpierw zostajemy członkiem związku, następnie rejestrujemy hodowlę oraz sukę. Pamiętajmy, że hodowla to nie kura znosząca złote jaja, a ogrom czasu i pracy poświęcone psom. Tylko z takiej prowadzonej z pasją i oddaniem po czasie może coś wykiełkować. Decydując się na zakup psa warto wcześniej sprawdzić hodowle choćby na stronie FCI. Nie zajmie nam to dużo czasu, a będziemy mieć pewność co do pochodzenia naszego szczeniaka.

jak zarejestrować psa w stowarzyszeniu